Vasilikos e.o
Zaterdag 8 juni 2019
Heet, 32 graden.We blijven lang bij de woning, zwemmen wat, filmen de boer die het hooi komt bundelen en blijven zoveel mogelijk in de schaduw.
In de loop van de middag gaan we een laatste ritje maken met de huurauto. Het wordt even puzzelen waarheen, want we hebben zowat elke uithoek wel gezien. Maar Vasilikos nog niet.
Vassilikos ligt verspreid in het zuidoosten van Zakynthos. In de hele omgeving zijn veel hotels, appartementen en andere accommodaties waar je kunt verblijven. Een compact centrum is er niet en daarom rijden we naar de oostkust.
Porto Roma
Dat heb je op een klein eiland…. overal kusten! Een paar plaatsen hebben we al bezocht, nu gaan we naar Porto Roma. Een kiezelstrand met weinig badgasten. Een smalle strook met ligbedden en parasols. Ze hebben hier wel een blauwe loopbrug in het water gelegd zodat je de kiezels wat makkelijker kan omzeilen. Wanneer we naar links kijken zien we Mavratzis liggen. Daar staan veel parasols.
Mavratzis
Maar voor we naar Mavratzis rijden stoppen we op een verlaten weg, bij een landhuis. Grote zwarte rotsen in het water. Maar ook betonbrokken op de kust. En… mooie gele bloemen.
De paar gezinnen die hier wonen hebben een eigen pad gecreëerd naar de zee.
We rijden hier weg en belanden bij een groot resort waar een bewaker bij slagbomen staat en de toegang bewaakt. Wij moeten een weggetje nemen dat heel erg slecht onderhouden is. Of beter gezegd: het is niet onderhouden. Dat pad komt uit op een parkeerterrein waar een paar afgedankte voertuigen staan.
Waar moeten we heen om bij de kust te komen? Dat blijkt een voetpad te zijn met aan weerskanten bloeiende, hoge struiken. Dat is wel leuk…. en het ruikt lekker!
Als we de bloemen achter ons laten staan we plots in een groot, overdekte bar. Mensen zien we bijna niet, wel is er harde muziek te horen. We hebben een soort déja vu.
Porto Roma kunnen we van hieruit zien liggen, dat is wel een foto waard. Maar daarmee hebben we het wel gehad.
Kalamaki
Terug richting huis. Tot de rotonde bij Kalamaki.De weg rechtdoor kennen we nog niet. Die brengt ons naar het strand.
Het ziet er aantrekkelijk uit. We nemen een trap naar boven en gaan wat drinken bij Cristal Beach. Dat is een leuke bar met overdekt terras. Het grenst aan een zwembad en er is een mooi zicht op het brede strand. In de verte kun je Cameo Island zien liggen.
Zo zijn we toch nog redelijk koel, door de airco van de auto, deze bloedhete middag doorgekomen.
Bij Syrtaki, waar een ober rondloopt die goed Nederlands spreekt en vaak grapjes maakt, eten we. Zwoele avond.